Η φύση αντέδρασε και έφερε την ισορροπία στο σύστημα. (Φαινόμενο Αιτωλικού)

Ένα περίεργο φαινόμενο σημειώθηκε στη λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού. Συγκεκριμένα στην ανατολική παραλία της λιμνοθάλασσας, σχηματίσθηκε ένα τεράστιο πέπλο από αράχνες που έχει καλύψει τα φυτά (φοίνικες, αρμυρίκια και ποώδη βλάστηση) σε μήκος τουλάχιστο 300 μέτρων. Οι κάτοικοι κάνουν λόγο για ένα πρωτοφανές γεγονός, επισημαίνοντας ότι τις τελευταίες μέρες έκαναν την εμφάνισή τους σμήνη κουνουπιών. Στη συνέχεια προφανώς αράχνες άπλωσαν το τεράστιο πέπλο, που φαίνεται στις φωτογραφίες, με αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν τα κουνούπια.
Πιθανώς πρόκειται για μία αντίδραση της φύσης, ώστε να υπάρξει ισορροπία στο σύστημα με τον περιορισμό των κουνουπιών. 

Λύθηκε το μυστήριο σχετικά με το πέπλο αράχνης Ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου-Ακαρνικών Ορέων έδωσε εξηγήσεις σχετικά με το γεγονός και σε ανακοίνωσή του αναφέρει πως «το φαινόμενο της σκνίπας ακολουθήθηκε με φυσικό τρόπο από το φαινόμενο υπερανάπτυξης πληθυσμών  αραχνών,  που έπλεξαν ιστούς σε κάθε δυνατή επιφάνεια κοντά στις περιοχές πτήσης των σκνιπών και τούτο προφανώς λόγω της μεγάλης διαθεσιμότητας τροφής για τις αράχνες. Το πιο πρόσφατο υπόβαθρο για τους ιστούς τους ήταν παρόχθια μικρά δέντρα και θάμνοι».Ο Φορέας σημειώνει πως ανάλογο περιστατικό είχε παρατηρηθεί και «προ ετών υπό ανάλογες συνθήκες. Αναμένεται ότι όταν θα πέσουν οι θερμοκρασίες και θα μειωθεί η αναπαραγωγή της σκνίπας θα εκλείψουν βαθμιαία και οι αράχνες και οι ιστοί τους θα ξεπλυθούν μετά από τις πρώτες δυνατές βροχές. Οι χρόνοι που θα γίνουν αυτά εξαρτώνται από τον καιρό».  Η εμφάνιση του πέπλου της αράχνης είχε θορυβήσει τους κατοίκους της περιοχής.

Πηγή: creta24.gr

Πηγή:  iefimerida.gr 

Σπηλιάρα Σοκαρά - Δεν Ξεχνώ τα Έργα των Ναζί

ΤΟ ΦΛΙΤ

Καλοκαίρι του ΄57 στον Αϊ Γιάννη

Της Αρετούσας Ιερονυμάκη

Ένα βήμα πάντα ο Αϊ Γιάννης απ’το Ηράκλειο, μα τότε μετρούσε εξοχή. Δύο μήνες στο κατακαλόκαιρο θα νοικιάζαμε ένα δυο δωμάτια σε κάποιον από τους μόνιμους κατοίκους, να πάμε να δροσερέψομε !

Μπάνια καθημερνά κάναμε πριν η μετά στον Πόρο κι άντε και καμμιά Κυριακή με δυο λεωφορεία στον Καρτερό.

Θυμάμαι κείνο το σπίτι στον κεντρικό . Το νοικιάζαμε από δυο αδερφές και μια γριούλα μάνα, βαθιά θρησκευόμενες με το κοτσάκι και τις νηστείες τους, πάντα ευγενικές πρόσχαρες μα και συγκρατημένες.

Νομίζω, θα ΄μουνα γύρω στα έξη. Τόσο. Δεν μ’ άρεσε το αυγό .Ούτε το πεπόνι. Άντε βρες γιατί. Η μαμά μου είχε μια ρόμπα με πεπόνια κι εγώ ανακατευόμουνα. Κάθε πρωί με την ρόμπα με τα πεπόνια επέμενε να με ταΐσει το αυγό . Μου τάραζε τα έντερα αυτός ο συνδυασμός, το νου ,το σύμπαν μου. Το Θυμάμαι . Κι η μαμά μου να με κυνηγά και να με μαλώνει.

·        Απάλευτη !

Ναι ίσως αλλά γιατί ; Πόσα γιατί ! Πόσα αναπάντητα γιατί, η γενιά μας .

Κάτι έτρωγα στο τέλος ,μην φύγω ξενηστικωμένη κι ορμούσα να φωνάξω τον … δεν θυμάμαι πώς τον έλεγαν. Ένα αγόρι που νοίκιαζαν παραδίπλα το σπίτι του κυρίου Αλεξίου. Δεν ήταν Κρητικοί. Το σπίτι ήταν πιο όμορφο από το δικό μας με αυλή και σιντριβάνι και μάλλον κάποιο φοίνικα, γιατί εκείνο το αγόρι έφτιαχνε καράβια από τα φοινικόφυλλα  και τα βάφαμε κόκκινα μαζί. Είχε  πίσω κρεβατίνα μεγάλη με τσιμεντένιους στύλους  γεμάτους τζιτζίκια. Τα τσακώναμε  στη φούχτα ,τους βάζαμε πίσω μια πευκοβελόνα και τ’ αμολούσαμε. Θυμάμαι κάτι σταγόνες στη μούρη μας όπως βιαστικά πετούσαν. Μας κατουρούσαν απ’ το φόβο τους ίσως η  μας τιμωρούσαν . Δεν ήξερε το γιατί ούτε εκείνο το αγόρι ,που ήταν πιο μεγάλο μου. Μοιάζει όμως να μην μας απασχολούσε και πολύ ,μπρος την ικανοποίηση, πως κι εμείς καταφέρναμε να τυραννήσουμε, έστω τα τζιτζίκια, όπως μας τυραννούσαν εμάς οι μεγάλοι.

Το μεσημέρι το φαϊ έτοιμο, το σπίτι συγυρισμένο και το υπνοδωμάτιο φλομωμένο στο φλιτ .Φλιτ για τα κουνούπια και τις μύγες . Ποιος θεός ξέρει τι  δηλητήριο ήτανε πάλι εκείνο μέσα σε μια μεταλλική τρόμπα και μόλις καθίζαμε για φαϊ :

-Γιώργο φλίταρες ;

Και μεσ’ το φλιτ και τον ιδρώτα έπρεπε να κοιμηθώ κι ούτε να σαλεύω ,μην ξυπνήσω τους μεγάλους.

Θυμάμαι ,τη λύτρωσή μου σαν σηκωνόταν ο πρώτος μεγάλος. Συνήθως ο μπαμπάς. Ξεγλιστρούσα πίσω του στην αυλή, ελεύθερη πια , να πάρω καθαρό αέρα και να περάσω στις πευκοβελόνες μου το γιασεμί.

Μέχρι να ξυπνήσει η μαμά , εγώ  φύτευα, ξεχόρτιζα, έπλαθα τη ζωή μου με τα χώματα ώσπου να ακούσω τα καθιερωμένο και αξέχαστο :

·        Εσένα μόνο με τσουβάλια θα σε ντύνω !

Τι μένοιαζε όμως εμένα αφού σε λίγο βάζαν μπρος τις μουσικές από απέναντι. Η ταβέρνα του Τζομπανάκη και με το σούρουπο  για κράχτες ακουγόταν η Μαίρη Λύντα με το Χιώτη.

«Ηλιοβασιλέματα ..» μαζί με μυρωδιές από τα πρώτα σουβλάκια με κρεμμύδι και μαϊντανό.!

Η γειτονιά ζωντάνευε με ομιλίες και κέφια. Όπου νάναι θα’ ρχόταν ο μπαμπάς να μου πάρει το σουβλάκι. 

Η απορία που έχω ακόμα είναι «τι ήτανε εκείνο το φλιτ και πώς την γλυτώσαμε !».

Σοκαράς Μονοφατσίου

Ο Σοκαράς (παλαιότερη γραφή Σωκαράς) είναι χωριό και ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Γόρτυνας (παλιότερα δήμου Κόφινα) στην επαρχία Μονοφατσίου του νομού Ηρακλείου. Το Δ.Δ. (παλαιότερα Κοινότητα Σωκαρά) περιλαμβάνει ακόμη και τους οικισμούς Φαραγγιανά και Μετόχι ή Μετόχια Σοκαρά. Οι οικισμοί αυτοί που απέχουν λίγα μέτρα από τον κυρίως οικισμό Σοκαρά  έχουν  το ίδιο Δημοτικό Σχολείο και την ίδια  ενορία. Αποτελούν ουσιαστικά γειτονιές του χωριού Σοκαρά Στην Κοινότητα Σωκαρά ήταν ενταγμένο και το κοντινό χωριό Αποϊνι. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 45 χλμ μέσω του νέου κάθετου οδικού άξονα Ηρακλείου-Πύργου  Η πρόσβαση είναι εφικτή, από τον κόμβο Πραιτωρίων στα ανατολικά, μέσω διακλάδωσης από το Ασήμι δυτικά  και από το Τσιφούτ Καστέλι στα βόρεια. Οι κάτοικοι του χωριού είναι γεωργοί και παράγουν λάδι, σταφίδα. Ανάμεσα στα άλλα λειτουργούν νηπιαγωγείο και Δημοτικό σχολείο. Στον οικισμό βρίσκονται οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Αντωνίου, της Ευαγγελιστρίας, του Αγίου Ιωάννη με τοιχογραφίες, των Αγίων Δέκα, καθώς επίσης και εξωκλήσια (Προφήτης Ηλίας, Χριστός, Αγία Αναστασία Άγιος Νεκτάριος και άλλα). Πολιούχος του χωριού είναι ο Άγιος Γεώργιος, που εορτάζει στις 3 Νοεμβρίου. Η εορτή του Αϊ Γιώργη του μεθυστή όπως εορτάζεται από τους Σοκαριανούς είναι ξακουστή στην ευρύτερη περιοχή της Μεσαράς. Ξακουστά είναι και τα σφουγγάτα του Αϊ Γιώργη που όλες οι νοικοκυρές του χωριού προσφέρουν στη χάρη του  Η εικόνα του Αγίου λιτανεύεται συνοδεία αλόγων με καβαλάρηδες χωριανούς αλλά και από την ευρύτερη περιοχή.   Στα βόρεια του χωριού πάνω σε λόφο υπήρχε οικισμός της Βενετικής εποχής ενώ εκεί κοντά έχει ανασκαφεί και οικία της Μεσομινωϊκής περιόδου με 2-3 δωμάτια και πολλά ευρήματα. Υπάρχουν ενδείξεις για νεκροταφεία της Μινωϊκής και της Ρωμαϊκής περιόδου στην ευρύτερη περιοχή του χωριού. Δίπλα και ανατολικά του χωριού στον λόφο Στραβορά υπήρχε οικισμός κατά το μεσαίωνα με κάμποσες εκκλησίες από τις οποίες σώζονται ελάχιστα ερείπια. Στο Βελούλι ,οικισμό στα ανατολικά ακατοίκητο σήμερα, βρίσκεται η Παναγία η Βελουλιανή, βυζαντινός ναός με τοιχογραφίες της Β'Βυζαντινής ή της Βενετικής περιόδου. Επίσης στα ανατολικά του χωριού κοντά στο Βελούλι πάνω σε λόφο/ακρόπολη, βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος Βάκιωτες. Η ακρόπολη αυτή, η οποία καλύπτει μια μακρά περίοδο κατοίκησης(έχει βρεθεί κεραμική από την Γεωμμετική περίοδο,1050-700πχ μέχρι και την Τουρκοκρατία) εντάσσεται στις λεγόμενες ''λαξευτές ακροπόλεις'' λόγω του μεγάλου αριθμού οικιών και κάποιων τάφων (σώζεται θαλαμοειδής τάφος της Ρωμαϊκής εποχής, που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ο λεγόμενος από τους κατοίκους ''Σπήλιος'') και μαζί με μερικά πατητήρια είναι όλα σκαμμένα στο μαλακό βράχο της περιοχής. Ο χώρος είναι στις πρώτες θέσεις στην Κρήτη στο είδος αυτό των λαξευτών ακροπόλεων. Μπροστά στον αρχαιολογικό χώρο και δυτικά από αυτόν μέσα στα χωράφια υπάρχουν ερείπια, πιθανότατα μονόχωρης καμαροσκεπαστής εκκλησίας, και ερείπια παλιού ανεμόμυλου που ονομάζεται ''Ζουρίδη μύλος''.
Η νεότερη ιστορία του χωριού έχει σημαδευτεί με την εκτέλεση από τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής στις 17 Αυγούστου 1944 , 27 Σοκαριανών ανδρών μετά από προδοσία. Η μνήμη των 27 μαζί με μερικών ακόμη θυμάτων της κατοχής από το χωριό εορτάζεται κάθε χρόνο 17 Αυγούστου στο ναό των Αγίων Δέκα που χτίστηκε δίπλα στον τόπο εκτέλεσης, ενώ στην πλατεία υπάρχει μνημείο για τα θύματα όλων των πολέμων και ένα ακόμη αφιερωμένο στις μάνες/συζύγους/αδερφές των θυμάτων.

Πέτρος Κουτράκης,Ph.D Harvard: «Οι θύελλες σκόνης είναι επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία»

Τις προηγούμενες ημέρες ακούσαμε και διαβάσαμε πολλά για το φαινόμενο της σκόνης που κατέκλυσε την Κρήτη.Οι περισσότερες απόψεις που ακούστηκαν ήταν καθησυχαστικές,υποστηρίζοντας ότι οι θύελλες σκόνης δεν προκαλούν προβλήματα στην υγεία.

Εμείς μιλήσαμε με τον κ.Πέτρο Κουτράκη καθηγητή Επιστημών Περιβάλλοντος στο Χάρβαρντ των ΗΠΑ,ο οποίος είχε μια εντελώς διαφορετική άποψη. 

Συνέντευξη στον Σπύρο Αλεξάκη για το Athletic and the City

Ερ: Ακούστηκαν διάφορες απόψεις,κυρίως καθησυχαστικές, για το φαινόμενο της σκόνης.Περιγράψτε μας λίγο αυτό που ζήσαμε.

Απ: Αυτό δεν είναι σωστό,πολλές μελέτες σε όλο τον κόσμο έχουν δείξει ότι υπάρχουν επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία από τις θύελλες της ερήμου.Στην πλειονότητα τους είχαν επιπτώσεις στην θνησιμότητα,ειδικά οι ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού όπως τα άτομα με καρδιαγγειακά και αναπνευστικά προβλήματα

Ερ: Τι ήταν αυτό το νέφος και από τι σωματίδια αποτελούνταν; Συμβαίνει συχνά αλλού;Στην περιοχή του Αιγαίου τι συχνότητα έχει;

Απ: Υπάρχουν πολλές έρημοι στον πλανήτη μας.Η Σαχάρα είναι η μεγαλύτερη αλλά όχι η μοναδική.Η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου επήρεάζεται από τη Σαχάρα και από τις ερημωμένες περιοχές που βρίσκονται στη Μέση Ανατολή.
Η Κίνα,η Κορέα και η Ιαπωνία επηρεάζονται από την έρημο Κόμπι.
Στις νοτιοδυτικές ΗΠΑ έχουμε επίσης περιοχές με έρημους.Δυστυχώς η Μέση Ανατολή και η ανατολική Μεσόγειος επηρεάζονταν και θα συνεχίσουν να επηρεάζονται.Αυτές οι επιπτώσεις πρόκειται να γίνουν πιο συχνές και πιο σοβαρές.
Λίγα χρόνια πριν είχαμε κάνει μια αναφορά στην οποία δείχναμε μια σταθερή αύξηση των θυέλλων σκόνης στην Κύπρο τα τελευταία 20 χρόνια.Η Κρήτη και πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας θα συνεχίσουν να επηρεάζονται. Όχι κάθε χρόνο άλλα αρκετά συχνά.
Σαν ένα αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής οι έρημοι έχουν γίνει περισσότερο ξηρές και ευαίσθητες.Όταν θερμές μάζες αέρα έρχονται σε επαφή με τις επιφάνειες των ερήμων σηκώνουν χιλιάδες τόνους σκόνης.Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 3 δισεκατομμύρια τόνοι σκόνης κάθε χρόνο προέρχονται από ερήμους ανά την υφήλιο.Αυτές οι μάζες έχουν τόση ενέργεια ώστε να πηγαίνουν ψηλά στην ατμόσφαιρα και μετά να μεταφέρονται σε μεγάλες αποστάσεις.
Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους μπορούν να αναμειχθούν με τη ρύπανση από ρυπογόνες χώρες όπως της Αιγύπτου,για παράδειγμα.
Οπότε τα σωματίδια της σκόνης μπορούν να περιέχουν διάφορους ρύπους.Είναι δυνατόν αυτοί οι ρύποι να ενισχύσουν την τοξικότητα των σωματιδίων.Η πλειονότητα των σωματιδίων στις θύελλες σκόνης έχουν μέγεθος πάνω από 10 micro (μm) και δεν μπορεί να τα εισπνεύσει ο άνθρωπος.Σε κάθε περίπτωση,από 5 μέχρι 20% των σωματιδίων αυτών είναι μικρότερα και μπορούν να περάσουν στους πνεύμονες μας.
Ανησυχούμε πολύ για τα αποτελέσματα που προκαλούν στην υγεία οι θύελλες αλλά θα έπρεπε να περιμένουμε τις οικολογικές επιπτώσεις.Υπάρχουν μεγάλες ποσότητες θρεπτικών συστατικών που βρίσκονται στις θάλασσες μας,οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν την παραγωγή των φυκών.Επίσης και η γεωργία μπορεί να επηρεαστεί εξαιτίας της άμμου που επικάθεται από χρόνια.

Ερ: Είναι επικίνδυνο τελικά το φαινόμενο αυτό για τη δημόσια υγεία;

Απ: Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι θύελλες σκόνης έχουν δυσάρεστες επιπτώσεις. Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι αυτές αποτελούνται από σωματίδια του εδάφους και δεν είναι τοξικές αλλά απέχει αρκετά από την αλήθεια.Λίγα χρόνια πριν το Πανεπιστήμιο της Κρήτης ανακάλυψε ότι η ενδοτοξίνη και τα μέταλλα μπορούν να προσβληθούν από τα σωματίδια της σκόνης.Είναι αλήθεια ότι τα σωματίδια σκόνης είναι λιγότερα τοξικά από εκείνα που προέρχονται από πηγές ρύπανσης όπως την αιθάλη για παράδειγμα. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι τα επίπεδα των σωματιδίων σκόνης είναι τόσο υψηλά ώστε να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στους πνεύμονες μας. Για παράδειγμα σε μια περίοδο 24 ωρών μπορούμε να εισπνεύσουμε περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο σωματίδια.

Ερ: Θα έχουμε επανάληψη του φαινομένου; ‘Ηταν πρωτοφανές αυτό που ζήσαμε την περασμένη εβδομάδα ή έχει ξανασυμβεί;

Απ: Υπάρχουν περιορισμένες επιστημονικές αποδείξεις ότι η κλιματική αλλαγή σχετίζεται με τη δημιουργία και τη μεταφορά θυέλλων σκόνης από την έρημο. Δυστυχώς,αναμένεται ότι η συχνότητα και η ένταση και των δύο αυτών γεγονότων θα αυξηθεί.

Ερ: Τι κάνουμε σε περίπτωση που επαναληφθεί;Υπάρχουν κάποιες νόρμες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας;

Απ: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανησυχεί πολύ και είχα προσωπικά τη δυνατότητα να μιλήσω με τον διευθυντή του τομέα της Μέσης Ανατολής/Ανατολικής Μεσογείου. Περιμένω να υπάρξουν σύντομα οδηγίες. Δυστυχώς αυτά είναι φυσικά φαινόμενα και δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούμε να κάνουμε.Σίγουρα μπορούμε να μειώσουμε τα αέρια του θερμοκηπίου αλλά αυτό απαιτεί χρόνο. Υπάρχουν κάποια λίγα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να μετριάσουμε τις επιπτώσεις.
Πρώτον,να μένουμε σε κλειστούς χώρους και να κλείνουμε παράθυρα και πόρτες. Αν είναι δυνατόν να χρησιμοποιούμε υλικά για να κλείσουμε τις διάφορες χαραμάδες γύρω από τις πόρτες και τα παράθυρα.
Δεύτερον, αποφεύγουμε τη φυσική άσκηση,ειδικά σε ανοιχτούς χώρους.
Τρίτον,χρησιμοποιούμε απλές και φτηνές χειρουργικές μάσκες.
Τέταρτον,θα πρέπει να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε μηχανήματα καθαρισμού αέρα.Εκείνους που παίρνουν φίλτρα,όχι ιονιστές γιατί οι τελευταίοι είναι επικίνδυνοι .Άτομα με καρδιαγγειακά και πνευμονολογικά προβλήματα θα έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικοί και να ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές. Μόλις δεχτήκαμε ένα μεγάλο πρόγραμμα έρευνας από την Ευρωπαϊκή Ένωση,ένα πρόγραμμα ΖΩΗΣ. Το αντικείμενο του προγράμματος αυτού είναι να αξιολογεί την αποδοτικότητα των μέτρων που σας παρέθεσα προηγουμένως σε τρεις περιοχές:
Κρήτη-Κύπρο-Ισραήλ.
Ελπίζουμε να έχουμε κάποια αποτελέσματα σε μερικά χρόνια. Μια πιο δραστική ενέργεια είναι να δημιουργήσουμε καταφύγια με καθαριστές αέρα στα οποία τα άτομα με προβλήματα υγείας θα μπορούν να πηγαίνουν.

Petros Koutrakis Ph.D

Professor of Environmental Sciencesat Harvard University

Μετάφραση από τα Αγγλικά: Σπύρος Αλεξάκης

Ένας χρόνος από τον θάνατο του Μαρίνου Ιδομενέως

Του Βαγγέλη Αλεξάκη

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που έφυγε από κοντά μας ο Μαρίνος Ιδομενέως. Έφυγε ο φίλος, ο πολύτιμος συνεργάτης , το ιδρυτικό μέλος του Πολιτιστικού  Συλλόγου Αγίου Ιωάννη, του Συλλόγου μας. Τα τοπικά μέσα έγραψαν τότε ότι «"Έφυγε" από τη ζωή σκορπίζοντας θλίψη, ο άνθρωπος που ασχολήθηκε όσοι λίγοι με την έρευνα του λαϊκού πολιτισμού της Κρήτης.»

Ναι πριν ένα χρόνο έφυγε από κοντά μας ο Μαρίνος Ιδομενέως, ο πνευματικός άνθρωπος, ο άνθρωπος του πολιτισμού, ο άνθρωπος της προσφοράς στη κοινωνία!! Έτσι το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγ. Ιωάννη με ψήφισμα του, αποφάσισε ομόφωνα μεταξύ άλλων να δημιουργήσει βιβλιοθήκη με το όνομα του και να ενεργήσει ώστε να δοθεί  το όνομα του σε κάποια πλατεία η δρόμο του προαστίου.

Η μεν δημιουργία της βιβλιοθήκης έχει προχωρήσει πολύ με τον εμπλουτισμό της από μεγάλο αριθμό  βιβλίων και Ηλεκτρονικού Υπολογιστή, ως προς δε την ονομασία, δρόμου η κοινόχρηστου χώρου του προαστίου μας, έχουν γίνει οι ενέργειες με την υπογραφή κατοίκων του Αγίου Ιωάννη ώστε να ονομαστεί το πάρκο που βρίσκεται πίσω από το σπίτι του εκλιπόντος και μεταξύ των οδών Μηνά Δημάκη, Γ. Κουρμούλη και Δ. Βερναρδάκη, «Πάρκο Μαρίνου Ιδομενέως».   

Τα παραπάνω είναι ελάχιστος φόρος τιμής του Πολιτιστικού συλλόγου  Αγίου Ιωάννη στον Άνθρωπο, στον λογοτέχνη , στον πολύτιμο συνεργάτη Μαρίνο Ιδομενέως.