Η «Δημοκρατία» των «παπαγάλων»

Ένα πρόσφατο τραγικό περιστατικό μου έδωσε την αφορμή να εκφράσω την αγανάκτηση και την οργή μου για ότι μας συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Το τραγικό αυτό συμβάν είναι ο άδικος χαμός των δύο φοιτητών στην Λάρισα, πριν από λίγες ημέρες και εύχομαι να μην έχουν την ίδια κατάληξη τα υπόλοιπα τρία παιδιά που βρίσκονται αυτή την στιγμή σε κρίσιμη κατάσταση.

Πόσους άραγε νεκρούς θα θρηνήσουμε ακόμη στον βωμό της κρίσης για την «σωτηρία» της Πατρίδας; Μετέτρεψαν την χώρα σε ένα απέραντο φτωχοκομείο και ένα λαό σε στρατιά νεόπτωχων, δεν έχουν παρά να την μετατρέψουν σε μια απέραντη φυλακή για να κλείσουν όλους τους πεινασμένους, αφού δεν θα  χουν να πληρώσουν τα κάθε λογής χαράτσια τους.   Είναι πλέον ολοφάνερο ότι βιώνουμε την απόλυτη επιβολή της μιντιακής «Δημοκρατίας» Της Δημοκρατίας  των «παπαγάλων» που έφτασαν στο σημείο να πουν για τα νεκρά παιδιά της Λάρισας ότι πέθαναν από άγνοια και όχι από ανάγκη να ζεσταθούν, γιατί οι άνεργοι γονείς τους δεν είχαν την δυνατότητα να τους στείλουν χρήματα όχι για πετρέλαιο αλλά ούτε για φαγητό. Αυτοί οι κύριοι των Μίντια έχουν βαλθεί να τρελάνουν ένα ολόκληρο λαό προσπαθούν να πείσουν τον εξουθενωμένο πλέον νεόπτωχο λαό ότι οι πρώην αντιμνημονιακοί ξαφνικά είδαν το λάθος τους και έγιναν για το καλό μας βασιλικότεροι της «αρχιστρατήγου» του ακήρυκτου πολέμου. Έχουν διασπείρει τον φόβο της κατάρρευσης, τον φόβο του απόλυτου τέλους του κράτους και του τραπεζικού συστήματος, τι τον νοιάζει όμως αυτόν που τρέχει στην ουρά για να του χαρίσουν οι αγρότες ή οι ομάδες αγάπης ένα κιλό τομάτες και ένα πακέτο μακαρόνια, τι τον νοιάζει το συνταξιούχο που η σύνταξη που θα πάρει από την  τράπεζα θα του φτάσει να φάει πέντε μέρες και εικοσιπέντε θα πεινά; Για τι να νοιαστούν οι τρείς χιλιάδες και πλέον νεκροί που έδωσαν τέλος στην ζωή τους για χάριν της «σωτηρίας» Ξέρω μερικοί που θα διαβάσουν αυτές τις ταπεινές αράδες και έχουν κάποιο μικρό οικονομικό απόθεμα, ακόμα, ίσως πουν ότι τα τραγικοποιώ. Όμως θα τους θυμίσω αυτά που έγραψα σε αυτό ακριβώς τον χώρο στις 30-11-2011 «…   Η κυβέρνηση των τραπεζιτών έπεσε, ζήτω οι τραπεζίτες!! Επιβάλλουν φόρους, λιτότητα, απολύσεις κατάργηση του κοινωνικού κράτους, κλείνουν σχολεία, διώχνουν τους νέους επιστήμονες, διώχνουν την ζωή από τον τόπο μας και παίρνουν τα πάντα, τον ήλιο,  τον αέρα που αναπνέουμε τον πλούτο αυτής της άμοιρης χώρας, αν αυτό δεν λέγεται φτώχεια τότε τι λέγεται; Υπάρχουν όμως… οι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι, οι πλακοστρωμένες πλατείες, τα ποιο άνετα σπίτια με τα σώματα των καλοριφέρ κρύα γιατί οι  καυστήρες δεν έχουν πετρέλαιο, με κομμένο ρεύμα από την ΔΕΗ γιατί δεν έχομε να πληρώσουμε το χαράτσι, όλα αυτά είναι φτώχεια αλλά φτώχεια…Πολυτελείας. …» και δεν τους εύχομαι αφού τους συμβεί, να αποβάλλουν το φόβο τους, τον φόβο που τους μετέδωσαν οι ακριβοπληρωμένοι «παπαγάλοι».

Το τελευταίο που έχω να πω είναι πως πρέπει να γνωρίζουν οι εφαρμοστές των μνημονίων ότι ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο και ότι πολύ σύντομα θα νιώσουν την καυτή του ανάσα.