Του Βαγγέλη Αλεξάκη

Μια ζωή ποδήλατο…

Έχετε σκεφτεί ποιοι είναι αυτοί που εδώ και δύο χρόνια πληρώνουν την σωτηρία της πατρίδος, δηλαδή το «μάρμαρο»; Είναι οι ίδιοι που όλο το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα βαράνε ορθοπεταλιά σε μια διαρκή ανηφόρα. Γεννήθηκαν μεσ’την κατοχή του Αδόλφου και θα πεθάνουν στην κατοχή της Αγγέλας . Μια ζωή ποδήλατο λοιπόν… με ορθοπεταλιά και στο βάθος η ουτοπία της ευημερίας, της ζωής  με ροδοπέταλα, της ζωής  με «στημένα πλούτη» …με  ξένα κόλλυβα που λέει ο σοφός λαός μας. Πίστεψαν οι αφελείς ότι  στο τέλος θα περάσουν λίγη ζωή καλή, λίγη ζωή ήρεμη, έτσι ώστε να μπορούν να έχουν τα φάρμακα τους , να έχουν ένα πιάτο ζεστό φαγητό, έστω ένα γιαουρτάκι βρε αδερφέ, αλλά πού τέτοια τύχη.

Ήρθε λοιπόν η νέα κατοχή που δεν διαφέρει καθόλου από την πρώτη, ο κατακτητής είναι ο ίδιος. Νεκροί υπήρξαν νεκροί υπάρχουν , φτώχεια υπήρξε φτώχεια υπάρχει, πεινασμένα παιδιά υπήρξαν πεινασμένα παιδιά υπάρχουν. Τι δεν υπάρχει λοιπόν, οι κουκούλες; και αυτές υπάρχουν, οι «σωτήρες»; και αυτοί υπάρχουν, δεν υπάρχουν όμως ποδηλάτες να βαράνε ορθοπεταλιά, τους φάγανε τα «σωτήρια» μέτρα των αυτόκλητων «σωτήρων»

Ας πάρουμε ένα από τα «σωτήρια» μέτρα των «σωτήρων»  π.χ. το φάρμακο του κοσμάκη. Δημιούργησαν ένα ασφαλιστικό έκτρωμα  που το ονόμασαν ΕΟΠΥΥ. Εκεί χώσανε όλο τον ελληνικό λαό, γέρους νέους και παιδιά. Πήραν όλα τα αποθεματικά των ταμείων τα έκαναν ομόλογα και τα κούρεψαν. Έτσι άφησαν τον Ελληνικό λαό χωρίς φάρμακα , χωρίς γιατρούς και χωρίς νοσοκομεία, αφού κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Και τώρα τι; Οι ποδηλάτες της ζωής αργοπεθαίνουν, χωρίς μισθούς, χωρίς σύνταξη, χωρίς φάρμακα με ένα βασανιστικό αργό θάνατο και μια ζωή ποδήλατο …που δεν βγάζει πουθενά!

Για να σας δώσω το μέγεθος δυσκολίας της ορθοπεταλιάς, σας παραθέτω παρακάτω φωτοαντίγραφο άδειας ικανότητας οδήγησης ποδηλάτου σε ένα ποδηλάτη της ζωής… του περασμένου αιώνα.

 

Καλό κουράγιο και καλή λευτεριά Αδέρφια!!!!!