Κάποτε μέσα από δύο πολέμους τον περασμένο αιώνα , η χώρα αυτή που ζούμε, βγήκε αφάνταστα λαβωμένη. Ένας λαός ολόκληρος σερνόταν ανάμεσα στα συντρίμμια της ψυχής του και των γκρεμισμένων σπιτιών, δρόμων και σχολείων. Οι όποιες ταπεινές υποδομές της προπολεμικής Πατρίδας γίναν χαλάσματα, έτσι αποφάσισε ο αρχηγός της «περιούσιας Άριας φυλής», έτσι αποφάσισαν οι μετέπειτα σωτήρες, που μας έβαλαν να σφαχτούμε! Το αποτέλεσμα, πόνος, ορφάνια, φτώχεια, κατατρεγμός και στο βάθος μετανάστευση, το ζητούμενο μια καλύτερη ζωή. Για όλα αυτά ζητώ μια απάντηση. Ο Ελληνικός Λαός πού έφταιξε; Δεν πολέμησε στα βουνά για μια ελεύθερη πατρίδα, δεν δούλεψε ξυπόλυτος στα χωράφια, δεν πήγε λίγο μετά στα εργοστάσια της «Άριας φυλής» εκεί που τον έστειλαν οι συμφωνίες των κυβερνώντων; Τότε που είναι το φταίξιμο του;
Η βία ,η ανέχεια, η ταπεινωτική φτώχεια , ο φραγμός στην μάθηση έφεραν νέους αγώνες με κεντρικά συνθήματα «114» και « Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία,» αλλά η νέα τάξη πραγμάτων στον πλανήτη άρχισε να γιγαντώνεται, στρατιωτικές χούντες παντού έτσι και εδώ, επτά χρόνια στον γύψο, μαύρα χρόνια πέτρινα και μετά η «άνοιξη της Μεταπολίτευσης». Χαράς ευαγγέλια! Άρχισε η ανάπτυξη, η επίπλαστη ευημερία, μεγαλώνουν οι μισθοί , η καλή μας η ΕΟΚ στέλνει άφθονο χρήμα , ταΐζει κάθε είδους λαμόγιο και χρεώνει το κράτος παρέα με το παγκόσμιο ψεύτικο τραπεζικό σύστημα. Χρειάζονται μια νέα τάξη, την χαρακτηρίζουν μεσαία, που να περνά καλά, να καταναλώνει τα προϊόντα τους και αυτοί να πλουτίζουν ,να πλουτίζουν ,να φουσκώνουν σαν ένα γιγάντιο μπαλόνι. Έχουν μεγάλη βουλιμία αυτά τα αδηφάγα ανθρωποειδή κυρίαρχα τέρατα και θέλουν κέρδη, πολλά κέρδη , γι’ αυτό χρεώνουν όχι μόνο το κράτος αλλά τους πάντες. Έχουν συνεργάτες όλη την πυραμίδα του συστήματος. Το χρέος φτιάχνει υποδομές χωρίς ανάπτυξη, οι δρόμοι ποια δεν είναι χωμάτινοι , τα βουνά, τα δάση και οι παραλίες γεμίζουν με βιλάρες και τα γκαράζ γεμίζουν με υπερπολυτελή αυτοκίνητα τύπου τζιπ.
Η «Άρεια φυλή» ξανακτυπά, βρήκε καινούριο αρχηγό στο πρόσωπο μιας σιδηράς κυρίας και ξαναγράφει την ιστορία, αυτή τη φορά όχι με όπλα αλλά με ευρώ. Τώρα δεν βρήκε καμιά αντίσταση γιατί δεν φάνηκαν άρματα μάχης και κανόνια στα Ελληνοαλβανικά βουνά , ούτε αεροπλάνα γέμισαν τον περήφανο ουρανό της Κρήτης, αλλά το κράτος έπεσε από μέσα, με συμφωνίες και μνημόνια. Η κυβέρνηση των τραπεζιτών έπεσε, ζήτω οι τραπεζίτες!! Επιβάλλουν φόρους, λιτότητα, απολύσεις κατάργηση του κοινωνικού κράτους, κλείνουν σχολεία, διώχνουν τους νέους επιστήμονες, διώχνουν την ζωή από τον τόπο μας και παίρνουν τα πάντα, τον ήλιο, τον αέρα που αναπνέουμε τον πλούτο αυτής της άμοιρης χώρας, αν αυτό δεν λέγεται φτώχεια τότε τι λέγεται; Υπάρχουν όμως… οι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι, οι πλακοστρωμένες πλατείες, τα ποιο άνετα σπίτια με τα σώματα των καλοριφέρ κρύα γιατί οι καυστήρες δεν έχουν πετρέλαιο, με κομμένο ρεύμα από την ΔΕΗ γιατί δεν έχομε να πληρώσουμε το χαράτσι, όλα αυτά είναι φτώχεια αλλά φτώχεια…Πολυτελείας.
Η ιστορία μας είναι γεμάτη από πράξεις αντίστασης γιατί όχι και τώρα μια νέα προσπάθεια, μια κίνηση που όλοι μαζί θα ανατρέψουμε από μέσα τα μνημόνια , τους άδικους νόμους και τις δυσβάστακτες συμβάσεις.
Το μπαλόνι του παγκόσμιου καπιταλισμού, που λέγαμε παραπάνω, έσκασε!! Τώρα ήρθε η ώρα να σωθεί η ανθρωπότητα, να καθαρίσει ο πλανήτης, να ξημερώσει μια όμορφη μέρα, να λάμψει πραγματικά ο Ήλιος.
