Του Βαγγέλη Αλεξάκη
Αφήστε τον ήσυχο …
μην τον ξυπνάτε ! όταν κοιμάται ηρεμεί, δεν στεναχωριέται, βλέπει και όνειρα ,
τι όνειρα ; δεν έχει σημασία για ‘μάς τους βολεμένους, όνειρα να βλέπει και ότι
να ‘ναι.
Ξέρετε όταν
ξυπνήσει θα πρέπει να φάει, αφήστε τα παιδιά του, ίσως τα ταΐσει κάποιος άλλος
μια «ομάδα αγάπης» ας πούμε, θα πρέπει να πιει καφέ με κάποιο φίλο του, θα
σκεφτεί ότι δεν έχει δουλειά και ίσως –
ίσως αγανακτήσει και αν αγανακτήσει θα εξεγερθεί και αν εξεγερθεί θα μας πάρει
φαλάγγι και αν μας πάρει φαλάγγι που θα κρυφτούμε; Τι, θα πάρουμε τα βουνά; Η
θα φύγουμε από την όμορφη πατρίδα μας , την ηλιόλουστη με τις ωραίες παραλίες;
Όχι, προς θεού μην
τον ξυπνάτε !
Ξέρετε κάποιες
φορές ό άνθρωπος κινείται και βαδίζει
κοιμισμένος σαν υπνωτισμένος. Έτσι ακριβώς τον θέλουμε, να του λέμε τι θα
κάνει, που θα πάει, να βρούμε ένα τρόπο να μας βγάζει δουλειά να παράγει αυτά
που θέλουμε και να τον πληρώνουμε όσο θέλουμε. Γι’ αυτό σας το ξαναλέω μην τον ξυπνάτε, είμαστε το δέκα τοις εκατό και που θα στaθούμε
άμα ξυπνήσει ; Πρέπει να μεταναστεύσουμε στα βόρεια χλιδάτα κράτη μας, αλλά εκεί έχει ομίχλη, υγρασία και
ο ήλιος δεν λάμπει όπως εδώ.
Όχι, προς θεού μην
τον ξυπνάτε !
Φίλοι μου
αγαπημένοι, συναγωνιστές του χρήματος, αρχίζω να φοβάμαι πως δεν μπορούμε άλλο
να τον κρατάμε κοιμισμένο, φοβάμαι πως αυτοί οι εφιάλτες που βλέπει, όπως είναι
οι υπέρογκοι φόροι, η πείνα, το απελπιστικό κλάμα των παιδιών του, θα το
ξυπνήσουν … και τότε ; δεν θέλω να το σκέφτομαι !
Σε κάθε περίπτωση
όμως εμείς δεν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια μας και το σύνθημα μας είναι και
θα είναι:
Αφήστε τον ήσυχο … μην τον ξυπνάτε !
«Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!»
Οδυσσέας Ελύτης