Τα παιδιά των «Πλατειών»

Κατέβηκα σε μια γενική συνέλευση των «Αγανακτισμένων» της πόλης μου. Άκουσα τις απόψεις τους. Μίλησα με αρκετούς. Κυρίως είδα τα πρόσωπα, τις κινήσεις και τις λέξεις της παρουσίας τους.

Στην συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι άνθρωποι. Το πιστοποίησε και πρόσφατη πανελλαδική έρευνα. Ακηδεμόνευτοι κομματικά, δίχως να λείπουν όμως και οι κομματικοί λύκοι έτοιμοι να αρπάξουν την ευκαιρία και να καπελώσουν το κίνημα. Θέλει προσοχή αυτό.

Η όλη εικόνα δεν άργησε να γεννήσει μέσα μου ερωτήματα. Απορίες και συνειρμούς γύρω από το ποια είναι τελικά αυτά τα παιδιά των «Πλατειών» που αυθόρμητα κατά χιλιάδες ξεχύθηκαν στους δρόμους της Ελλάδας.

Τα παιδιά των «Πλατειών», τα αγανακτισμένα νιάτα, είναι όλα εκείνα τα παιδιά που σπατάλησαν την νιότη τους μέσα στην τσιμεντένια φυλακή του σχολείου. Τα παιδιά αυτά που έλεγαν καλημέρα και καληνύχτα μεταξύ «δημόσιου» σχολείου και ιδιωτικού φροντιστηρίου. Ελεύθερος χρόνος μονάχα ως ανέκδοτο κα μάλιστα κακόγουστο. Άλλωστε στην Ελλάδα η παιδεία είναι δωρεάν. Το αποτέλεσμα πτυχία δίχως αντίκρισμα. Ανεργία και εξαθλίωση. Όλοι οι αγώνες και οι προσπάθειες μιας νιότης στοιβαγμένες στην σέλα ενόςdelivery.

Ο εφιάλτης της μετανάστευσης ξαναχτυπά… τότε οι γονείς μας τώρα τα παιδιά μας!

Άρχισε πάλι ο εφιάλτης της μετανάστευσης.  Οι μνήμες πάνε πίσω στις δεκαετίες του πενήντα και του εξήντα. Τις τραγικές εκείνες δεκαετίες που τα παιδιά των εκτελεσθέντων Ελλήνων πατριωτών , αναγκασμένα από την φτώχεια και την εξαθλίωση πήγαν να δουλέψουν για την ανόρθωση της χώρας που ήταν η αιτία όλων των δεινών ! Πήγαν και πιο μακριά, στην Αμερική στην Αυστραλία στον Καναδά. ¨Έτσι παντού υπάρχει μια Ελλάδα πονεμένη , μια Ελλάδα σκορπισμένη.

          Τώρα μας προέκυψε νέα τραγική κατάσταση, ώστε να είναι όλο το νεώτερο επιστημονικό και τεχνολογικό προσωπικό της χώρας  στο πόδι , στον δρόμο, για τις ίδιες χώρες , όχι όμως  για να σκάβει στα ορυχεία του Βελγίου και να λιώνει στις φάμπρικες της Γερμανίας, αλλά να προσφέρει γνώση σε όλα τα επίπεδα ,με αμοιβή  ίσως πάλι ένα κομμάτι ψωμί. Έτσι την θέλουν την Ελλάδα πονεμένη και σκορπισμένη στις πέντε Ηπείρους.

«Μια έρευνα της Κάπα Reset που είδε το φώς της δημοσιότητας αναφέρει  ότι επτά στους δέκα Έλληνες αποφοίτους επιθυµούν να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν, ενώ ένας στους δέκα ήδη ψάχνει για δουλειά σε άλλη χώρα ή προσπαθεί να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό για να αποκτήσει πρόσβαση σ’  άλλες αγορές εργασίας. Από εκείνους οι οποίοι δηλώνουν πρόθυµοι να εργαστούν στο εξωτερικό, το 66,4%  δηλώνει ότι το κάνει για να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής συνολικά,  το 44,7% για να βρει µια καλή δουλειά και το 32,6% για να διασφαλίσει περισσότερη αξιοκρατία στην εξέλιξή του. Μάλιστα,  το 60,7%  δηλώνει ότι θα προτιµούσε µια θέση εργασίας µε προοπτική καριέρας στο εξωτερικό παρά µια µόνιµη θέση εργασίας στον ιδιωτικό ή στον δηµόσιο τοµέα στην Ελλάδα.  Ταυτόχρονα,  η συντριπτική πλειονότητα εκείνων που δηλώνουν πρόθυµοι να μεταναστεύσουν θέτει ως επιδιωκόμενο μισθό ένα ποσό της τάξεως των 1.500 ως 5.000 Ε»

Οφείλουμε να αντισταθούμε, να σηκωθούμε από τους καναπέδες να βρούμε την άκρη, τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτε, δεν πρέπει να πληγωθούνε ξανά  μένοντας μέσα η φεύγοντας έξω. 

Ένα κίνημα που δεν είναι "πατάτα"

Το κίνημα της «πατάτας» είναι η αρχή…το τέλος θα είναι κάτι πολύ μεγάλο!

Απρόβλεπτα μεγάλη δυναμική αποκτά μέρα με την ημέρα το κίνημα της ΠΑΤΑΤΑΣ! Κίνημα με όλη την σημασία της λέξης. Όλα άρχισαν από την Κατερίνη, έτσι απλά. Όμως από κάπου θα άρχιζε, γιατί ο δοκιμαζόμενος Ελληνικός Λαός τις τελευταίες δεκαετίες δεν άντεχε άλλο τα λαμόγια και τους κάθε λογής  μεσάζοντες.

Έτσι μαγικά και απλά υποχώρησε ένα τέρας , το τέρας της αισχροκέρδειας , τώρα όλοι είναι συγκαταβατικοί ,προσπαθούν να βάλουν νερό στο κρασί τους. Αυτή την ώρα που βλέπουν οι χονδρέμποροι, το έδαφος κάτω από τα πόδια τους να τρίζει, άνοιξαν τα μαγαζιά τους   στις λαχαναγορές, άνοιξαν  για όλο τον κόσμο να αγοράζει σε τιμές χονδρικής.

Οι παραγγελίες γίνονται πια και από τους δήμους απευθείας στους παραγωγούς. Το κίνημα επεκτείνεται και σε πολλά άλλα προϊόντα , όπως ρύζι, λάδι, όσπρια, και κρέας. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Κτηνοτρόφων, Δημήτρη Καμπούρη.

 «Οι κτηνοτρόφοι το συζητάμε και θα επιδιώξουμε να διαθέσουμε φθηνά αμνοερίφια, έστω σε μικρές ποσότητες, σε τιμές 7-8 ευρώ/κιλό. Ωστόσο, τα κατσικάκια δεν είναι πατάτες. Είναι ένα ευπαθές προϊόν, που χρειάζεται την κατάλληλη υποδομή για τη μεταφορά και συντήρησή του, δηλαδή ειδικά οχήματα μεταφοράς, ψυγεία κτλ., οπότε η διάθεσή του έχει αυξημένες δυσκολίες. Θα προσπαθήσουμε όμως να το πετύχουμε, έστω σε μικρές ποσότητες και σε τοπικό επίπεδο».

Λοιπόν έτσι απλά και μαγικά  θα βάλουμε στην άκρη το σάπιο σύστημα που μας έφερε ως εδώ,  θα του γυρίσουμε την πλάτη και το κίνημα της «πατάτας» θα γενικευθεί και όλα θα αλλάξουν, έτσι απλά. Το τέρας του συστήματος δεν πρέπει να το φοβόμαστε γιατί είναι σάπιο και σαν σάπιο θα καταρρεύσει κάτω από την πίεση όλων μας !!!!

Τσίπρας: «Ουδέποτε είπαμε ότι είναι επιλογή μας η έξοδος από το ευρώ»

Συνέντευξη του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα,στον Γιώργο Αυτιά:

• Ουδέποτε είπαμε ότι είναι επιλογή μας η έξοδος από το ευρώ. Αντιθέτως, αυτό το οποίο λέμε εδώ και πάρα πολύ καιρό είναι ότι θέλουμε να αξιοποιήσουμε το γεγονός ότι η χώρα είναι ισότιμο μέλος της ευρωζώνης κι αυτό μας καθιστά ισχυρούς σε μια διαπραγμάτευση απέναντι στους εταίρους

• Tα δυο τελευταία χρόνια στη χώρα μας διεξάγεται ένα πείραμα εξαθλίωσης της κοινωνίας, των ανθρώπων, των πολιτών, των Ελλήνων, μείωσης των μισθών, φτωχοποίησης και εκποίησης του δημόσιου πλούτου.

• Θέλουν να δημιουργήσουν τον εσωτερικό εχθρό και θέλουν να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει ασκήσει μια ουσιαστική αντιπολίτευση με προτάσεις, με επιχειρήματα, είναι μια δύναμη της ανομίας, εκτός πολιτικού φάσματος, για να δημιουργήσουν στον κόσμο που μας βλέπει με μεγάλη συμπάθεια την εντύπωση ότι δεν πρέπει να μας προτιμήσει. Ακριβώς γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια δύναμη που φοβίζει το πολιτικό κατεστημένο

• Δεν είναι στη δικιά μας κουλτούρα, δεν είναι στην κουλτούρα της αριστεράς.. Τη δεκαετία του ΄50 και του ΄60 αυτές τις πρακτικές της βίας τις είχαν οι ομάδες της «Καρφίτσας», δεν τις είχε η αριστερά. Ήμασταν θύματα της βίας πάντοτε.

• Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να σταματήσει να διαδηλώνει. Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσει ότι η διαδήλωση και η αποδοκιμασία έχουν όριο. Και το όριο είναι να μην μετατρέπουμε, μέσα από τη δική μας πράξη, τους θύτες σε θύματα. Γιατί αυτό πάει να γίνει εδώ. Οι θύτες να μετατραπούν σε θύματα.

• Εδώ και δυο βδομάδες έχει γίνει σαφές και μας έχουν προϊδεάσει και το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. ότι θα δεχθούμε και η αριστερά και ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ προβοκάτσιες, προβοκάτσιες εν όψει και της 25ης Μαρτίου. Έχουμε πληροφορίες ότι θα υπάρξει κατά τη διάρκεια της παρέλασης και συμμετοχή ανθρώπων που ενδεχομένως να έχουν άλλους στόχους. Εμείς καλούμε το λαό, το λαό που αυθορμήτως θα θελήσει να διαδηλώσει –και αυτό λέμε είναι δικαίωμά του- να είναι προσεκτικός. Γιατί η προβοκάτσια και η δυνατότητα να μετατρέψουν την οργή και την αγανάκτηση σε όπλο υπέρ του συστήματος και υπέρ των ισχυρών είναι μια μέθοδος που έχει ξαναδοκιμαστεί..

• Το κρίσιμο είναι να μην έχουν 151 βουλευτές και να υπάρχει στη Βουλή μια πλειοψηφία πάνω από 151 βουλευτές σε δυνάμεις, με κύρια λέμε και σημαντική πρωταγωνιστική παρουσία στον ΣΥΡΙΖΑ

• Το δίλημμα που έχει ο κόσμος αυτή τη στιγμή στην κάλπη όταν θα προσέλθει, είναι : συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου με υπερπρωθυπουργό τον κ. Ράιχενμπαχ ή ένας νέος συνασπισμός εξουσίας, ισχυρή αριστερά και ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας που θα ανατρέψει το μνημόνιο και αυτή την πολιτική της υποτέλειας και της αναξιοπρέπειας. Ο ελληνικός λαός μπορεί να δώσει ένα στίγμα το οποίο θα είναι καταλυτικό, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για τις εξελίξεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.