Του Βαγγέλη Αλεξάκη
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τον περασμένο αιώνα και βάλε ,που όταν ο Κρητικός ήταν σε ηλικία γάμου τον ρώταγαν , έχεις το κλειδί στον κόκαλο; αυτό σήμαινε , έχεις έτοιμο το σπίτι σου; Έχεις δηλαδή ένα κεραμίδι πάνω από την κεφαλή σου , έχεις ένα σπίτι δικό σου να στεγάσεις την οικογένεια που ετοιμάζεις με τον γάμο σου;
Έτσι όχι μόνο στην
Κρήτη αλλά σε όλη την Ελλάδα επικρατούσε η ίδια άποψη για την οικογενειακή
στέγη , για το μόνο πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο που θα μπορούσε να του εξασφαλίσει κάποια σιγουριά για να αντιμετωπίσει
τις αντιξοότητες της Ελληνικής πραγματικότητας.
Πέρασαν λοιπόν τα
χρόνια και ήρθε η εποχή του ευρώ , ήρθε η εποχή που έπρεπε ο Έλληνας να μπει
στο πρόγραμμα της εικονικής ευημερίας, να χρεωθεί για να αισθανθεί Ευρωπαίος ,
να χωνέψει το νόμισμα που μετά από
χιλιάδες χρόνια του σέρβιραν για τους
δικούς τους λόγους , για την δική τους εξυπηρέτηση. Πείρε ένα μισθό που να
ανταποκρίνεται περίπου στα Ευρωπαϊκά δεδομένα, του ανέβασαν το βιοτικό επίπεδο
με εορτοδάνεια και διακοποδάνεια , του είπαν αφού η ψυχή σου επιθυμεί ένα
κεραμιδάκι πάνω από το κεφάλι σου εμείς σου δίνουμε δάνειο όχι για ένα κεραμίδι
αλλά για πολλά. Έτσι το δόλωμα ήταν ένα ωραίο, σπίτι με όλες τις ανέσεις, μονοκατοικία
με κήπο και παρκινγκ για το αυτοκίνητο.
Όλα αυτά και άλλα
πολλά, τα βίωσε ο μέσος Έλληνας για λίγα χρόνια γιατί έτσι ήταν το σχέδιο,
χρεώνοντας το κράτος έπρεπε και οι κάτοικοι του να χρεωθούν, βλέπετε τα
πετρέλαια σε διάφορες περιοχές της γης τελείωναν και τα Ελληνικά έπρεπε να βγουν
στην επιφάνεια και ο νοών νοείτω!
Τώρα Έλληνες τι
γίνεται; Θέλουν τα δανικά πίσω, ενώ βρισκόμαστε σε ελεύθερη πτώση τέτοιας ταχύτητας
που είναι αδύνατον να μην διαλυθούμε.
Τώρα Έλληνες τι
γίνεται; Θα μας πάρουν τα σπίτια, την γη μας, το χώμα που μας γέννησε; Θα
πάρουν όλα τα παιδιά μας μακριά, στην δούλεψη τους;
Τώρα Έλληνες τι
γίνεται; θα «προσαρμοσθούμε» έτσι όπως μας αναγκάζουν οι ντόπιοι και ξένοι
«σωτήρες» μας ;
Ο καθένας ας αναρωτηθεί, μόνος του τι
μπορεί να κάνει και τι μαζί με όλους, γιατί όλοι μαζί μπορούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου